Do Revenge – แก้แค้น ภาพยนตร์ตลก

เรื่องมิตรภาพที่เน้นการล้างแค้นเรื่อง “Do Revenge” เป็นภาพยนตร์ไฮสคูลในยุค 1980 และยุค 90 ในชื่อซีรีส์ “Scream” ต่อภาพหลัง “วันฮาโลวีน” เป็นบทสรุปของอุปกรณ์ ข้อมูลอ้างอิง และมุขตลกที่ทำลายตัวเอง (บางครั้งก็น่าเบื่อ) ที่ดูเหมือนว่าจะแจ้งให้คุณทราบว่าทีมผู้สร้างรู้ว่าคุณรู้ว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่

ในขณะเดียวกัน ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็สามารถผสมผสานอิทธิพลทั้งหมดเข้ากับภาพยนตร์ที่โดดเด่นซึ่งมุ่งมั่นอย่างเต็มที่ต่อวิสัยทัศน์ของโรงเรียนมัธยมปลายในฐานะหลุมงูที่แต่งกายอย่างงดงามและกำกับศิลป์ซึ่งเต็มไปด้วยซาดิสม์ที่ละทิ้งความเจ็บปวดและความอับอายของผู้อื่น .

การยืมเงินที่ไร้ความปราณีที่สุดของเจนนิเฟอร์ เคย์ทลิน โรบินสัน ผู้กำกับ-นักเขียนบทมาจากพล็อตเรื่อง “Strangers on a Train” ของอัลเฟรด ฮิตช์ค็อก ซึ่งฆาตกรเลือดเย็นล่อลวงคนแปลกหน้าให้ “แลกเปลี่ยน”

การฆาตกรรมกับเขา เพื่อที่ตำรวจจะถือว่าการสังหารทั้งสองเป็นแบบสุ่ม ทำให้พวกเขายากขึ้น เพื่อแก้ปัญหา ในที่นี้ เจตนาไม่ใช่การฆาตกรรม แต่เป็นความอัปยศ: นักเรียนมัธยมปลายสองคนที่ชีวิตถูกทำลายโดยนักวางแผนที่วางแผนจะแลกเปลี่ยนภารกิจแห่งการแก้แค้นเพื่อไม่ให้มีรอยเท้าใด ๆ ที่นำกลับไปหาผู้กระทำความผิด

Camila Mendes (“Riverdale”) รับบทเป็น Drea Torres นักเรียนที่ Rosehill Private School ที่หมกมุ่นอยู่กับการเข้ามหาวิทยาลัยเยล นักศึกษาทุน Tracy Flick-ish เธอเป็นราชินีผึ้งของรังที่มี Tara (Alisha Boe), Meghan (Paris Berelc) และ Montana (Maia Reficco) ดรีถูกกล่าวขานว่าโด่งดังแต่ดูเหมือนว่าส่วนใหญ่แล้วจะหวาดกลัว และเธอก็มีความวิตกกังวลอย่างเป็นความลับ

เธอเป็นชาวเม็กซิกันอเมริกันที่หลอมรวมที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็ก ๆ ที่เธอละอายใจ เธอพยายามปีนขึ้นไปบนสุดของคำสั่งจิกที่โรงเรียนมัธยมสีขาวที่โดดเด่นและได้รับสิทธิพิเศษแม้จะถูกรบกวนด้วยความกังวลทางเชื้อชาติและชนชั้น ในช่วงเริ่มต้นของเรื่อง เธออยู่บนจุดสูงสุดของโลก Teen Vogue ยังจัดงานเลี้ยง Gatsby-decadent ให้เธอเพื่อฉลองที่เธอได้รับรางวัล Teen of the Year จากนิตยสาร

จากนั้นมีคนรั่ววิดีโอ Facetime ของ Drea ที่ถอดเสื้อผ้าออกเพื่อคัดเลือกแฟนหนุ่ม Max (Austin Abrams) ที่โด่งดังไม่แพ้กัน ทุกสิ่งที่ Drea ทำสำเร็จจะละลายหายไป และเธอก็ถูกทิ้งให้แตกสลายและอับอาย Drea ถือว่า Max รั่ววิดีโอ แม็กซ์ปฏิเสธ แต่เมื่อเริ่มต้นปีสุดท้าย

เขาเตือนทุกคนถึงความละอายของนางเอกที่จะรักษาตำแหน่งของตัวเองในฐานะนักเรียนที่มองเห็นได้และมีอิทธิพลมากที่สุดของสถาบัน Max ยังก่อตั้ง Cis Hetero Men Championing Female Identifying Students League ซึ่งเป็นองค์กรที่คุยโม้เกี่ยวกับ “ความเป็นพันธมิตร” ของสมาชิก

แต่ส่วนใหญ่เป็นการอำพรางให้ Max และพี่น้องของเขาทำตัวเป็นผู้หญิงโดยไม่ถูกเรียกว่าเป็นผู้เกลียดผู้หญิง (ภาพยนตร์เรื่องนี้สัมผัสได้ถึงการเสียดสีประเภทนี้อย่างแน่นอน โดยให้คะแนนเสียงหัวเราะโดยยอมรับว่าภาษาที่อ่อนไหวและงุ่มง่ามนั้นฟังดูงุ่มง่ามและงี่เง่าโดยไม่ลดความเจ็บปวดของผู้ที่ต้องการกองหลังเพิ่ม)

ป้อน Eleanor (มายา ฮอว์ค) สาวเลสเบี้ยนสีขาวจอมป่วนในชุดเสื้อผ้าฮอลลีวูดแบบมาตรฐานซึ่งยังคงบอบช้ำจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในค่ายฤดูร้อนเมื่อหลายปีก่อน เอลีนอร์และเดรอากลายเป็นเพื่อนกันที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ และดรีแนะนำให้เปลี่ยนแผนการแก้แค้น

ดรีเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนโฉมเอลีนอร์เพื่อแปลงโฉมเธอให้กลายเป็นสาวหน้าใหม่สุดเซ็กซี่ ดึงดูดความสนใจของแม็กซ์ และดึงเธอเข้าสู่วงในของเขา ซึ่งเธอจะได้รับความไว้วางใจและเลือกสมองของทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการล่มสลายของดรี มันซับซ้อนอย่างไร้เหตุผลแม้ตามมาตรฐานของภาพยนตร์ระดับไฮสคูล

ราวกับว่าหนังตลกของเชคสเปียร์ที่แต่งตัวข้ามเพศได้รับการติดตั้งองค์ประกอบจาก “Clueless” “10 Things I Hate About You” “Election” “Rushmore” และ “Cruel Intentions” (ซาร่าห์ มิเชลล์ เกลลาร์ ดาราจาก “Cruel Intentions” และ “Buffy the Vampire Slayer” มีบทบาทเล็กน้อยในฐานะอาจารย์ใหญ่ของ Rosehill ผู้แนะนำให้ Drea ระบายความโกรธของเธอแทนที่จะระเบิดด้วยความโกรธ ขณะที่เธอกล่าวหาแม็กซ์ ของการรั่วไหลของวิดีโอ)

บทภาพยนตร์มีเนื้อหาเกี่ยวกับเนื้อหาบางส่วนที่เหมือนกันกับซีรีส์ MTV ของโรบินสันเรื่อง Sweet/Vicious เกี่ยวกับนักศึกษาวิทยาลัยสองคนที่วางแผนแก้แค้นศาลเตี้ยต่อผู้ลวนลามทางเพศ แต่ภาพร้านขายลูกกวาดดูแลโดยนักออกแบบเครื่องแต่งกาย Alana Morshead และผู้ออกแบบงานสร้าง Hillary Gurtler นำเสนอเรื่องราวในรูปแบบการเสียดสีทางสังคมด้วยความเมตตา ผู้คนทำสิ่งเลวร้ายต่อกันในหนังเรื่องนี้ แต่อย่างน้อยก็มีสองสามคนที่มีความเหมาะสมที่จะรู้สึกแย่กับเรื่องนี้

“Do Revenge” ไม่มีความสัมพันธ์กับโรงเรียนมัธยมจริง ๆ

มากกว่าภาพยนตร์ที่ผู้สร้างชื่นชอบมาก มีผู้ใหญ่ไม่กี่คนที่อยู่รอบๆ ตัว เมื่อญาติ ครู หรือผู้บริหารปรากฏตัวขึ้นเพื่อเล่าเรื่องราวให้ฟัง รู้สึกเหมือนเป็นการหยุดชะงักของภาวะปกติ ผู้กำกับภาพ ไบรอัน เบอร์กอยน์ และบรรณาธิการลอรี บอลล์ สมรู้ร่วมคิดกับผู้กำกับเพื่อให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ดำเนินไปอย่างต่อเนื่องในขณะที่ปล่อยให้บันทึกความสง่างามที่มีสไตล์

เช่น ช็อตที่สร้างสมมาตรอย่างสมบูรณ์แบบของชาวแอนเดอร์สัน หรือเข็มหยดยั่วยวนที่ใช้มากที่สุด—และอย่างน้อยที่สุด หนึ่งกรณี ทั้งหมด—ของเพลง (เพลงประกอบที่พลาดไม่ได้มีทั้ง Billie Eilish, Alessia Cara, Tony K, Maude Latour, Jonas Brothers Band และ Taylor Swift) นักแสดงครึ่งหนึ่งมีอายุอยู่ในช่วงวัยยี่สิบ (และอีกสองสามคนดูแก่กว่า)

และมีอีกนับไม่ถ้วน การเปลี่ยนแปลงเครื่องแต่งกายเผยให้เห็นชุดวิจิตรของราชวงศ์ ความรุ่งโรจน์ของโรบินสันและผู้เขียนร่วม เซเลสเต บัลลาร์ด ที่เอนเอียงเข้าสู่จินตนาการ แม้ว่าพวกเขาจะเขียนเชิงอรรถก็ตาม การสะบัดงูพิษในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายที่ผลิตออกมาอย่างฟุ่มเฟือยนั้นได้รับการสร้างมาอย่างฟุ่มเฟือย

เช่นเดียวกับประเภทย่อยของ Spaghetti Western นั่นหมายความว่ามีบางแง่มุมที่ทุกแง่มุมต้องมีหรือเสี่ยงต่อการทำให้ผู้ชมแปลกแยก เช่น การตัดต่อโฉม บทพูดคนเดียวเกี่ยวกับความบอบช้ำทางจิตใจที่มีสไตล์ละคร และชุดของการพลิกส้นเท้าและพลิกหน้าที่ทำให้ผู้ชมต้องก้าวไปข้างหน้า

ไม่ใช่เรื่องกีฬาที่จะพูดมากเกี่ยวกับสิ่งสุดท้ายนั้น พอจะพูดได้ว่าอารมณ์ของตัวละครกำลังคุกคามเป้าหมายที่ตั้งไว้สำหรับตัวเอง ไม่ว่าพวกเขาจะแข็งแรงหรือไม่แข็งแรงก็ตาม และการอภิปรายอย่างตรงไปตรงมาเกี่ยวกับการหลอกลวง

การแอบอ้างบุคคลอื่น และการแสดงเป็นข้อความและเนื้อหาย่อย Drea และ Eleanor เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดจนกระทั่งจู่ๆ พวกเขากลับไม่เป็นเช่นนั้น ความคิดเห็นของเราเกี่ยวกับ Max ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงจนกว่าจะถึงวาระสุดท้าย Eleanor มีอะไรมากกว่าที่เราคิดในตอนแรก อะไรก็ตามที่คุณคาดเดาในหัวของคุณขณะอ่าน นี่ไม่ใช่สิ่งที่หนังให้คุณ (Hawke ผู้ซึ่งมีเสียงของแม่ของเธอ Uma Thurman ที่ได้รับบาดเจ็บจากควันและเสน่ห์อันน่ารู้ของพ่อของเธอ เล่นได้ทุกจังหวะอย่างถูกต้อง)

ภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้เวลาอันแสนหวานในการเปิดเผยตัวละครทั้งหมดและลดกลไกการพล็อตเข้าที่ มันอาจจะสั้นกว่านี้และนำเสนอเรื่องเดียวกัน แต่คุณจะไม่ได้เห็นฉากยาวๆ ที่ผู้คนพูดคุยกันและทำความรู้จักกันที่ยกระดับ “Do Revenge” ให้เหนือกว่าคำว่า Pastiche

ตัวละครคือคอนสตรัคเตอร์ที่ตระหนักในตัวเองในฐานะคอนสตรัค (และโครงเรื่องด้วย) ที่ไม่มีเหตุผลจริงๆ ที่เราควรจะรู้สึกกับพวกเขา แต่เราทำได้ ขอบคุณการแสดงนำ ทิศทาง และการล้อเล่น/ไม่ล้อเล่น กลิ่นอายของการผลิตทั้งหมด

 

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : kankokugohonyaku.com